Το «κέλυφος» μπορεί να τοποθετηθεί σε οποιοδήποτε χώρο εντοπίζεται ανθρώπινη δραστηριότητα. Η ταυτότητα του ως ελαφριά-μεταφερόμενη-συναρμολογούμενη κατασκευή σε συνδυασμό με τη δυνατότητα μεταφοράς και τοποθέτησης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την οικουμενικότητα του φαγητού και την πανανθρώπινη απόλαυση της γεύσης. Το «κέλυφος» μπορεί να παρομοιαστεί ως μία μηχανή παρασκευής γευστικών εμπειριών, ως ένα μεταφερόμενο σκηνικό που φιλοξενεί μία παράσταση με διαφορετικούς συντελεστές, θεατές και πρωτότυπο περιεχόμενο κάθε φορά.

Οι επισκέπτες συγκεντρώνονται περιμετρικά της επιφάνειας σερβιρίσματος και ως γευστικοί κάλυκες λαμβάνουν την πληροφορία που τους παραδίδει ο αρχιμάγειρας. Η «κοιλότητα» φιλοξενεί τη βιωματική εμπειρία της θέασης της παρασκευής του φαγητού, της αλληλεπίδρασης των επισκεπτών με τον δημιουργό και του ἔσθειν σε έναν ημιυπαίθριο χώρο. Τα όρια εσωτερικού και εξωτερικού χώρου ορίζονται κατοψικά, όμως σε επίπεδο εμπειρίας είναι δυσδιάκριτα. Το κλίμα του εσωτερικού χώρου ταυτίζεται με αυτό του εκάστοτε περιβάλλοντος, ωστόσο η στέγαση προσφέρει την απαραίτητη προστασία που απαιτείται.

Η κατασκευή αποτελείται από ελαφριά συναρμολογούμενα στοιχεία, τα οποία δημιουργούν τρία διακριτά επίπεδα:

1. Το κέλυφος που σχηματίζεται από μεταλλικούς ελλειψοειδείς φορείς και ημιδιαφανείς επιφάνειες. Πρόκειται για τη βασική στέγαση του ημιυπαίθριου χώρου. Ειδικός μηχανισμός προσφέρει τη δυνατότητα κύλισης και περιστροφής των στεγάστρων, ώστε ο εσωτερικός χώρος να προφυλάσσεται πλήρως όταν δε χρησιμοποιείται.
2. Το χωροδικτύωμα που αποτελείται από κυλινδρικά μεταλλικά στοιχεία. Το επίπεδο αυτό προσφέρει τη δυνατότητα ανάπτυξης αναρριχητικών φυτών ή προσθήκης επιπλέων τεχνητών στοιχείων σκίασης.
3. Η φύση. Το κέλυφος αλληλεπιδρά με το περιβάλλον του και εγκλιματίζεται σε αυτό. Ανάλογα την τοποθεσία, το κλίμα και το χρόνο παραμονής, το εξωτερικό κέλυφος μπορεί να υποστηρίξει την ανάπτυξη πρασίνου.