Το γωνιακό διώροφο κτίριο της δεκαετίας του `60 που βρίσκεται χτισμένο επί των οδών Ρίζου και Αριστοτέλους, σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία της Αθήνας, αποτελεί ιδιοκτησία του SolidarityNow και του Συλλόγου Μερίμνης Ανηλίκων & Νέων (ΣΜΑΝ) και μέχρι πρότινος ήταν παντελώς άδειο και αχρησιμοποίητο. Η πρόθεση, η επιθυμία και η υπόδειξη του Συλλόγου προς εμάς, ήταν να σχεδιάσουμε, να μελετήσουμε και να δημιουργήσουμε ένα αρκετά πολύπλοκο σύστημα χώρων, λειτουργιών και χρήσεων, το οποίο θα εξυπηρετήσει τη φιλοξενία νέων ενήλικων μεταναστών έως 22 ετών.
Πέρα από πρακτικά και λειτουργικά ζητήματα που κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε, μελετητική και σχεδιαστική πρόκληση για εμάς αποτέλεσε η δημιουργία ενός χώρου με την κατάλληλη ατμόσφαιρα και την απαραίτητη ζωντάνια που θα απευθύνεται σε νέους ανθρώπους, διαφορετικούς μεταξύ τους, οι οποίοι έχουν την ανάγκη να νιώσουν ασφαλείς, να κοινωνικοποιηθούν και να δραστηριοποιηθούν. Στόχος αποτέλεσε να τεθούν πλαίσια για ένα οικείο και φιλικό περιβάλλον το οποίο για κάποια χρόνια οι ένοικοι θα αντιμετωπίσουν ως σπίτι τους και όχι μόνο.
Από πλευράς μας εκπονήθηκε ολοκληρωμένη αρχιτεκτονική μελέτη, η οποία προβλέπει σχεδόν ολική ανακαίνιση του κτιρίου με απόλυτο σεβασμό στην υφιστάμενη κατάσταση και γνώμονα τον αυστηρό προϋπολογισμό που κληθήκαμε να ακολουθήσουμε.
Όσον αφορά το εξωτερικό περίβλημα του κτιρίου, πραγματοποιήθηκε πλήρης επανασχεδιασμός των όψεων με νέες διατάξεις ανοιγμάτων και νέα υλικά επενδύσεων. Βασική ιδέα για το σχεδιασμό των όψεων αποτέλεσε η εναλλαγή πλήρους και κενού, και η ρυθμική επανάληψη κατακόρυφων χρωματικών ή τούβλινων λωρίδων που ξεκινούν από το χαμηλότερο επίπεδο και φτάνουν στη στέψη του κτιρίου. Οι καθαρές γραμμές καθιστούν τις όψεις του γωνιακού κτιρίου ευανάγνωστες, ενώ η χρήση του τούβλου προσδίδει στο κτίσμα φυσικότητα και σύνδεση με το αστικό περιβάλλον. Η χαρακτηριστική πλέξη των τούβλων αποτελεί σχεδιαστική χειρονομία που στοχεύει στην οπτική και απτική εμπειρία του κτίσματος.
Η κάτοψη του ορόφου καθώς και τμήμα της ισόγειας στάθμης, οργανώθηκαν εκ νέου έτσι ώστε να καλυφθούν οι κτιριολογικές ανάγκες ενός τέτοιου εγχειρήματος. Δημιουργήθηκαν ζώνες χώρων στις οποίες παρέχεται η απαραίτητη ιδιωτικότητα στους χρήστες στα πλαίσια του δυνατού, χώροι διημέρευσης, κοινής χρήσης και υγιεινής, διοικητικοί, βοηθητικοί και τέλος πολλαπλών χρήσεων.
Πέρα από την προδιαγραφή άριστης ποιότητας υλικών κατασκευής, αυτό που αντιμετωπίστηκε με ιδιαίτερη ευαισθησία, ήταν το θέμα επιλογής χρωμάτων, μορφών, υφών, φωτισμού και ειδικών κατασκευών μέσω των οποίων ο χώρος αποκτά τις ζητούμενες από εμάς ποιότητες που θα το καταστήσουν ιδανικό για τη χρήση που προορίζεται. Για τη διαμόρφωση του εσωτερικού χώρου χρησιμοποιήθηκαν νεανικά χρώματα στους τοίχους οι οποίοι δεν αντιμετωπίστηκαν ως απλά εσωτερικά χωρικά όρια αλλά ως επιφάνειες που με χρωματικές εφαρμογές, διαφοροποίηση υλικών και εικαστικές παρεμβάσεις τόσο στους κοινόχρηστους χώρους, όσο και στα υπνοδωμάτια, συμβάλλουν στη δημιουργία ενός ζωηρού περιβάλλοντος που εμπνέει τη δημιουργικότητα. Τέλος, η εφαρμογή του φωτισμού σε κάθε χώρο έγινε με γνώμονα τη χρηστικότητα και τις απαιτήσεις του κάθε προγράμματος.